زغال کاهش یافت

طی سال میلادی گذشته به دلیل جهش تقاضا و نگرانی از پس‌‌‌لرزه‌‌‌های جنگ اوکراین و روسیه، بهای زغال‌سنگ رکورد‌‌‌های تاریخی را در چند مرحله شکست، به نظر می‌رسد افزایش امید به رشد عرضه و کاهش تقاضا در نتیجه آب‌وهوای بهتر از انتظار در اروپا از محبوبیت این سوخت کثیف کاسته و در نهایت بهای این کانی به نزدیکی سطح قیمت‌های پیش از آغاز جنگ رسیده است.

با این‌‌‌حال پیش‌بینی می‌شود به دلیل عزم دولت چین برای افزایش رشد اقتصادی طی سال میلادی جاری تقاضا برای زغال‌سنگ در کوتاه‌مدت دوباره افزایشی و قیمت‌ها صعودی شود.


بازار زغال افت کرد

در ادامه ریزش بهای سوخت‌‌‌های فسیلی، زغال‌سنگ نیز از این قاعده مستثنی نمانده است. بهای معاملات آتی زغال‌سنگ نیوکاسل معیاری برای منطقه پرمصرف آسیا به زیر ۳۰۰دلار به‌ازای هر تن رسید. این سطح قیمتی از آوریل سال میلادی گذشته تاکنون مشاهده نشده است. امید‌‌‌ها به افزایش عرضه و از طرفی کاهش تقاضا موجب شده است تا سرمایه‌‌‌داران از برخی موقعیت‌‌‌های خرید منصرف شوند؛ مساله‌ای که در نهایت موجب ریزش قیمتی این سوخت کثیف شد. روز گذشته بهای زغال‌سنگ به ۲۶۶دلار به‌ازای هر تن رسید، در حالی که جمعه گذشته در سطح قیمتی ۳۵۰دلاری معامله می‌‌‌شد. همچنین این حامل انرژی بازده منفی هفتگی ۲۷‌درصد و بازده منفی ماهانه ۳۵درصدی را به ثبت رساند. در حالی که این کانی در طول سال ۲۰۲۲ در کانال قیمتی ۴۰۰دلاری نیز قرار گرفت، به نظر می‌رسد زمستان متعادل در غرب و تعطیلات سال نو در چین موجب افت بیش از ۱۰۰دلاری قیمت آن شده است. به‌‌‌دلیل آب و هوای گرم در اروپا واردات زغال‌سنگ این ناحیه طی ماه ژانویه حدود ۳۰‌درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته و بیش از ۲۳‌درصد در مقایسه با ماه دسامبر ۲۰۲۲ کاهش یافته است. از طرفی به‌‌‌نظر می‌رسد چین عزم خود را جزم کرده است تا رشد اقتصادی خود را طی سال میلادی جاری افزایش دهد. پیش‌بینی می‌شود با اتمام تعطیلات سال نو در این کشور و آغاز دوباره فعالیت اقتصادی و افزایش تقاضا برای زغال‌سنگ، بهای آن افزایشی شود.  چین، بزرگ‌ترین تولید‌‌‌کننده زغال‌سنگ دنیا، به‌تازگی به سه‌مرکز تولید‌‌‌کننده فولاد دولتی اجازه واردات زغال‌سنگ از استرالیا را داده است.

پس از اینکه پکن ممنوعیت غیر‌رسمی بر واردات زغال‌سنگ از استرالیا به ‌‌‌دلیل تنش‌‌‌های سیاسی بین این دو کشور اعمال کرد، کارخانه‌های دولتی و خصوصی این منطقه واردات زغال از استرالیا را قطع کردند. البته تحلیلگران معتقدند با وجود لغو ممنوعیت، خریداران چینی از زغال‌سنگ استرالیایی استقبال نخواهند کرد؛ چرا که با وجود زغال‌سنگ روسی که کیفیت مشابهی داشته و ارزان‌‌‌تر است، انگیزه‌‌‌ای برای خرید از استرالیا وجود ندارد. از طرفی شرکت استرالیایی کرونادو گلوبال، معتقد است در صورت تداوم واردات زغال‌سنگ از چین قیمت‌ها در کوتاه‌مدت افزایشی خواهد شد. این شرکت گفت، کرونادو انتظار دارد واردات زغال‌سنگ متالورژیکی استرالیا به چین در سال ۲۰۲۳ بازگردد و تولید زغال‌سنگ داخلی چین یا آمریکا را با کیفیت پایین‌‌‌تر و هزینه بالاتر، به‌‌‌ویژه برای فولادسازان چینی در مناطق جنوبی جایگزین کند. همچنین ‌گری اسپیندلر، مدیر اجرایی این شرکت، اعلام کرد به دلیل اعمال محدودیت‌های تجاری مداوم برای صادرات زغال‌سنگ از روسیه و افزایش تقاضا طی ماه‌‌‌های جاری قیمت‌‌‌‌‌‌ انواع زغال‌سنگ در سال ۲۰۲۳ بالاتر از میانگین‌‌‌ تاریخی خواهد ماند. وابستگی کشورهای دنیا به سوخت‌‌‌های فسیلی روسیه و تشدید تنش بین غرب و این کشور که به جهش‌‌‌ قیمتی بی‌‌‌سابقه برای انواع حامل‌‌‌های انرژی منجر شد، انگیزه‌‌‌ای برای‌ گذار به سمت انرژی‌‌‌های پاک شده است. به گزارش شرکت BP.L در چشم‌انداز بازار انرژی در ۲۰۲۳، به‌‌‌دلیل جنگ اوکراین که موجب افزایش قیمت موادغذایی و انرژی و کاهش فعالیت‌‌‌های تجاری شده است، فعالیت اقتصادی جهانی تا سال ۲۰۳۵ حدود ۳‌درصد در مقایسه با پیش‌بینی سال گذشته کاهش پیدا می‌کند.

همچنین این شرکت برآورد خود از تقاضا برای نفت، گاز طبیعی و زغال‌سنگ را تا سال ۲۰۳۵ بیش از ۵‌درصد کاهش داده است؛ چراکه افزایش سرعت برنامه‌ریزی دولت‌‌‌ها برای ‌گذار از سوخت‌‌‌های فسیلی به مصرف انرژی‌‌‌های پاک، موجب افت تقاضا می‌شود.  BP.Lمعتقد است این تغییرات بیشتر در اروپا و آسیا که وابستگی زیادی به واردات انرژی دارند رخ می‌دهد. البته تقاضای جهانی برای سوخت‌های فسیلی تا ۲۰۳۵ افزایشی خواهد بود و سپس فروکش می‌کند.

همچنین تقاضا برای نفت از ۲۰۳۰ به ‌‌‌بعد افت خواهد کرد؛ اما همچنان نقش اساسی در سیستم انرژی جهانی بازی خواهد کرد. پیش‌بینی می‌شود تقاضای جهانی تا ۲۰۳۵ به ۷۰ تا ۸۰میلیون بشکه در روز برسد، در حالی که اکنون در سطح ۱۰۰میلیون بشکه در روز قرار دارد. آلودگی هوا به دلیل انتشار سوخت‌‌‌های کربنی نیز تا ۲۰۳۰ حدود ۷/ ۳‌درصد در مقایسه با برآورد قبلی این شرکت کاهش پیدا می‌کند. در واقع آلودگی ناشی از سوخت‌‌‌‌‌‌های کربنی تا ۲۰۲۰ اوج گرفته، سپس در مسیر کاهشی قرار می‌گیرد.