آهن نت

 برداشت نیکل، کبالت و سایر فلزات مصرفی در تولید باتری از ذخایر اقیانوسی به کاهش ۷۰درصدی انتشار گازهای گلخانه‌‌‌ای می‌‌‌انجامد؛ به این ترتیب می‌‌‌توان انتظار داشت که ذخایر معدنی اقیانوسی آینده صنعت اکتشاف و استخراج دنیا را در دست داشته باشد. به گزارش «اکوایران»، برداشت از ذخایر معدنی کف اقیانوس‌‌‌ها ظرف سال‌های اخیر به شکل جدی مطرح شده و آخرین پژوهش‌‌‌ها حاکی از آن است که تامین فلزات اصلی مصرفی در تولید باتری از ذخایر دریایی نسبت به ذخایر خاکی به انتشار میزان کمتری گازهای گلخانه‌‌‌ای می‌‌‌انجامد.

سازمان بین‌المللی بستر دریا (ISA) از سال ۲۰۱۴ بر روی تنظیم چارچوبی برای استخراج ذخایر معدنی بستر اعماق دریا فعالیت دارد و قرار است ظرف ماه‌‌‌های آتی این سازمان نتیجه بررسی‌‌‌ها و مقررات تدوین‌شده برای استخراج از بستر دریاها را اعلام کند. تخمین زده می‌شود که ۲۱میلیارد تن ماده معدنی فلزی در کف منطقه دریایی Clarion-Clipperton Zone وجود دارد. این منطقه معروف به منطقه CCZ دارای مساحتی برابر ۵/ ۴میلیون کیلومترمربع (۷/ ۱میلیون مایل مربع) واقع در اقیانوس آرام مرکزی است که به دلیل وجود ذخایر فراوان و باارزش فلزی شناخته شده است. در شرایط کنونی ۲۰شرکت بین‌المللی قراردادهایی برای اجرای فعالیت اکتشافی در این منطقه دارند که مجموع مساحت تحت اکتشاف در آن به ۲۷/ ۱میلیون کیلومترمربع می‌‌‌رسد. همچنین ۹۷/ ۱میلیون مترمکعب از این منطقه جزو مناطق حفاظت‌شده است. در شرایط کنونی ۷۰‌درصد تولید جهانی کبالت از کنگو و ۴۰‌درصد تولید نیکل دنیا از ذخایر معدنی اندونزی انجام می‌شود. این داده‌‌‌ها نشان می‌دهد که استخراج این فلزات از منابع اقیانوسی به کاهش ۷۰ تا ۸۰درصدی گازهای گلخانه‌‌‌ای می‌‌‌انجامد و ۷۰‌درصد در کاهش اثرات گرمایش جهانی موثر است. شرکت TMC از طریق شرکت‌های تابعه خود دارای حقوق اکتشاف و برداشت تجاری از سه‌منطقه واقع در CCZ است.